Pelargonia i petunia to jedne z najokazalszych i najpopularniejszych roślin balkonowych, śmiało można je uznać za królowe balkonów. Obie mają niezwykłą urodę i iście królewskie wymagania. Za to posadzone na balkonie czy tarasie będą kwitły aż do pierwszych mrozów.

Kolory i gatunki petunii oraz pelargonii

Pelargonia - jej sztandarowym kolorem jest czerwony, jednak są też odmiany białe, różowe, łososiowe, pomarańczowe, fioletowe i dwubarwne. Ich kwiaty mogą być pełne, półpełne lub pojedyncze. Pelargonie rabatowe (łac. Pelargonium zonale) tworzą sztywne, proste pędy (do 30 cm wysokości), natomiast pelargonie bluszczolistne (łac. Pelargonium hederaefolium) przewieszają się przez skrzynki, a ich ukwiecone pędy dorastają nawet do 120 cm długości. Niektóre mają subtelny i intrygujący zapach przypominający miętę i cytrynę - co ciekawe, jego źródłem nie są kwiaty, lecz liście.

Balkonowa surfinia   Pachnące fioletowe petunie
Petunie i ich odmiana zwisająca, surfinie, występują w wielu kolorach i wielkościach dzwonków.

Petunia - kwiaty jej licznych odmian zawsze mają kształt dzwonków, ale różnią się wielkością. Petunie to kwiaty o różnobarwnych liściach - bywają białe, jasnożółte, różowe, czerwone, fioletowe. Jedne mają płatki żyłkowane lub w białe pasy, inne jasny środek (gwiazdę), jeszcze inne są dwukolorowe. Można też znaleźć odmiany pachnące (zwykle kwitną fioletowo).

Petunie o krótkich pędach, zaliczane do ogrodowych (Petunia x hybrida), mają wzniesione łodyżki o wysokości około 20 cm, natomiast zwisające długie pędy petunii kaskadowych (zwanych inaczej surfiniami) osiągają nawet 2 metry długości.

Dekoracyjne rośliny balkonowe

Pelargonie bluszczolistne i petunie surfinie tworzą zwisające kaskady kolorowych kwiatów, którymi ubarwią każdy balkon. Można je sadzić w skrzynkach i donicach, ale najlepiej wyglądają w wiszących donicach, doniczkach lub koszach z wikliny. Świetnie się prezentują w większych grupach. Łącząc odmiany o różnych kolorach, można uzyskać wielobarwne, bujnie kwitnące kompozycje.

Różowa petunia   Różowa pelargonia
 Różowa petunia   Czerwono-różowa pelargonia

Jak dbać o petunie i pelargonie

Niech was nie zmyli niepozorny wygląd niewielkich sadzonek. Już po kilku tygodniach "maluchy" obu gatunków osiągną pokaźne rozmiary. W skrzynce o długości metra zmieszczą się zaledwie dwie rośliny! Są żarłoczne i wciąż nienasycone - kwitną od wiosny do późnej jesieni, potrzebują więc dużo pokarmu. Najlepiej w postaci nawozu do roślin kwitnących.

Surfinia dodatkowo ma duże pragnienie - trzeba ją codziennie podlewać, a w okresie upałów nawet dwa razy dziennie! Pelargonia, na szczęście jest mniej wymagająca. Obie są amatorkami słonecznych kąpieli, w lekkim półcieniu kwitną gorzej. Tworzą długie i ciężkie ukwiecone pędy, które są niestety bardzo kruche - łatwo się łamią na silnym wietrze i ulewnym deszczu. Aby pięknie rosły, trzeba regularnie usuwać z nich przekwitłe kwiatostany. To pobudzi rośliny do zawiązywania wciąż nowych pąków.

Czerwona pelargonia   Kompozycja kwiatowa z pelargonii i petunii
Pelargonie i petunie będą ozdobą balkonu aż do pierwszych mrozów.

Pochodzenie petunii i pelargonii

Petunia to daleka krewna... papryki i pomidora! Tak jak one pochodzi z Ameryki Południowej. Nazwa petunia wywodzi się od słowa petum, którym te rośliny określali Indianie z dorzecza Amazonki. Natomiast pochodzące z Afryki pelargonie są blisko spokrewnione z europejskimi bodziszkami (Geranium), jednak w przeciwieństwie do nich nie zimują w gruncie. Kwiaty pelargonii po przekwitnieniu tworzą owocostany przypominające kształtem dziób bociana - stąd też pochodzi ich grecka nazwa pelargos.