Włocławek to jedno z ważniejszych miejsc na ceramicznej mapie Polski. Od blisko półtora wieku wyrabia się tu fajansowe obiekty - zarówno talerze i inne naczynia kuchenne, jak i przedmioty pożądania zainteresowanych rodzimym powojennym wzornictwem fanów designu.

Najbardziej znane są popularne, zwłaszcza w latach 70. i 80. ubiegłego wieku, malowane w charakterystyczne niebieskie lub brązowe kwiatki talerze. Rzadziej na nich jadano, a znaczniej częściej wieszano na ścianach jako dekorację nie tylko kuchni, ale nawet salonów, o ile można tak nazwać skromne "duże" pokoje w PRL-owskich blokach. Powiedziałby ktoś: prawdziwy folklor!

I rzeczywiście, mogłoby być coś na rzeczy, zwłaszcza, że wystawę poświęconą historii włocławskiego przemysłu ceramicznego przygotowało tutejsze Muzeum Etnograficzne. Wystawa pokazuje jednak różne oblicza produkcji tego ważnego ośrodka, którego wyroby cieszą się dużym zainteresowaniem kolekcjonerów.

Bogactwo form i dekoracji stosowanych na fajansie włocławskim świadczą o wysokim poziomie wzornictwa we wszystkich okresach produkcji. Szczególnie ciekawe było to awangardowe z lat 50. i 60. XX wieki. Na ekspozycji znalazły się także fotografie z fabryk fajansu z międzywojnia oraz z okresu powojennego, a także inne materiały archiwalne.