W słynnej mediolańskiej Galleria Vittorio Emanuele II otworzyła się właśnie nowa restauracja Aperol. Przyciąga neonami i pomarańczowym kolorem.

Galleria Vittorio Emanuele II była jedną z pierwszych popularnych galerii handlowych Europy. Istniały oczywiście inne domy towarowe w Londynie czy w Sankt-Petersburgu, ale to właśnie ona zapoczątkowała modę na budowanie wielkich i wystawnych centrów handlowych. Obiekt wybudowany w 1878 roku jest symbolem jednoczących się Włoch.

Gotycka marmurowa katedra Narodzin św. Marii w Mediolanie należy do największych na świecie (długość - 157 m, szerokość - 93 m). Budowa obecnej świątyni rozpoczęła się w 1386 roku za panowania księcia Gian Galeazzo Viscontiego, a skończyła w epoce napoleońskiej. 26 maja 1805 roku Napoleon został w tej katedrze koronowany na króla Włoch. Można wejść na jej dach.

Chwilę po proklamowaniu Królestwa Włoch władze Mediolanu zapragnęły przebudowy historycznego centrum miasta. Wyburzono zabudowania stojące pomiędzy Placem Katedry (Piazza del Duomo) a operą Scala. Stworzenie estetycznego łącznika między dwoma historycznymi obiektami zlecono architektowi z Bolonii - Giuseppe Mengoniemu. Budowa rozpoczęła się w 1865 roku, a kamień węgielny został położony przez pierwszego króla odrodzonych Włoch - Wiktora Emanuela II.

Galleria Vittorio Emanuele II nazywana jest salonem Mediolanu. Mieszczą się tutaj najsłynniejsze marki modowe.

Projekt Mengoniego zakładał stworzenie dwóch ogromnych, krzyżujących się arkad. W miejscu krzyżowania się alei galerii powstała wielka kopuła ze szkła. Projekt zaskakiwał przede wszystkim skalą. Dłuższa aleja rozciąga się na 196 m, z kolei krótsza na 105 m. Szczyt kopuły wisi aż 47 metrów nad ziemią. Mediolańska galeria przyczyniła się do tego, że dzisiejsze galerie handlowe nazywamy galeriami.

Twórca budynku - Giuseppe Mengoni - nie dożył chwili, w którym galeria zaczęła tętnić życiem. Spadł ze szczytu łuku triumfalnego swojej galerii dzień przed zakończeniem budowy. Z kolei patron budynku - Wiktor Emanuel II - zmarł dziesięć dni po architekcie - śmiercią naturalną.

Najstarsza restauracje w Galleria Vittorio Emanuele II

Był rok 1928, kiedy Angelo Motta zainaugurował pierwszą kawiarnię Motta Caffè Bar. W całości zaprojektowana i urządzona przez architekta Melchiorre Bega szybko stała się punktem odniesienia dla każdego, kto mieszkał w centrum miasta. Wyrafinowana cukiernia w Motta Caffè Bar niezaprzeczalnie stała się zwyczajowym miejscem dla rodzin, które po mszy w Duomo kupowały słodycze, aby zakończyć obiad smacznym deserem. W tych latach uruchomiono restaurację na górnym piętrze, gdzie odbywały się wesela, chrzciny i inne przyjęcia.

Restauracja Motta Caffè Bar, lata 30. XX wieku.
Motta Caffè Bar obecnie.

W obliczu kryzysu z 1973 roku przedsiębiorcy i restauratorzy musieli znaleźć nowe rozwiązania. Pierwsze piętro, które dotąd służyło Motta Caffè Bar do organizowania bankietów i wesel, zajął Spaghetti-Bar.

W międzyczasie Mediolan zapełnił się ambitnymi młodymi ludźmi i biznesmenami. Z tego powodu, w latach 90., Motta Caffè Bar stała się wielofunkcyjną przestrzenią, jaką znamy dzisiaj - z pizzerią i pubem. Jest obecnie powszechnie uznawana za jeden z symboli miasta, nowoczesności i 100% włoskiej jakości.

Restauracja Aperol z widokiem na plac

Nowa restauracja Tarrazza Aperol powstała na tarasie, który dawniej służył Motta Caffè Bar za miejsce bankietów i wesel. To wspaniałe miejsce stworzone do tego, aby cieszyć się widokiem na jeden z najwspanialszych placów na świecie. Okazja do spotkań mieszkańców światowej stolicy mody. Najlepsza lokalizacja, w której można cieszyć się chwilami lekkiej rozkoszy, popijając najlepsze koktajle i degustując pyszne dania kuchni lokalnej i międzynarodowej.

Terrazza Aparol z zewnątrz
Taras restauracji Aperol jest skromny, utrzymany w stonowanych kolorach.
Ogródek Terrazza Aperol

Pierwsze co rzuca się w oczy to jej wystrój w charakterystycznym dla Aperol kolorze, czyli pomarańczowym. Wnętrze płynnie integruje się z tym co na zewnątrz dzięki dużym oknom, z których rozciąga się przecudna panorama na Duomo (katedrę). 

Duże szklane drzwi prowadzą na taras, z którego roztacza się widok na Piazza Duomo.
Ogromne lampy są w kolorze drinka Aperol - pomarańczowym.

Bar, wykonany z wydrukowanego w 3D plastiku falistego z recyklingu, służy jako punkt centralny. Za barem znajdują się nisze z pozłacanymi lustrami oraz szklanymi i metalowymi półkami, które odbijają światło. 

Centralne miejsce w restauracji zajmuje bar.
Sufit nad barem jest zrobiony z wydrukowanego w 3D plastiku falistego z recyklingu. W tle seria grafik zaprojektowanych przez Vahrama Muratyana.
W tle oryginalny stół z niemniej oryginalnymi hokerami. Na ścianie neon przedstawiający nazwę restauracji
Neon przedstawiający kobietę z kieliszkiem Aperolu, utrzymany w kolorze słynnego drinka.
Obudowa baru została wydrukowana w 3D plastiku falistego z recyklingu.
Półki z butelkami Aperolu. Ciekawy pomysł - półki zamiast wisieć stoją na metalowej nodze.

Ściany restauracji ozdobione tapetą w faliste wzory kontrastują z porcelanową kamionką ułożoną w jodełkę wokół baru. Kamionka w odcieniach ziemi pochodzi z kolekcji Sensi firmy Florim.

Ściana jest pokryta tapetą w faliste wzory. Wiszą też na niej okrągłe pomarańczowe neony.

Na ścianie obok baru znajduje się seria grafik zaprojektowanych przez Vahrama Muratyana, przedstawiających zabytki Mediolanu. Każdy z nich, dzięki połączeniu jasnych kolorów i stylizowanych kształtów, stanowi kreatywną opowieść o tym kultowym aperitifie, podkreślając charakter marki. 

Od kultowej lady barowej, przez designerskie przestrzenie, po taras: tutaj wszystko jest dziełem sztuki. Nie tylko można degustować pyszne dania, popijać aperitif z Aperol Spritz czy podziwiać zachody słońca - można też cieszyć się wspaniałymi wydarzeniami z udziałem światowej klasy artystów. To salon nowych trendów gastronomicznych, muzycznych i lifestylowych.

Uwagę gości zwraca stół z oryginalnymi hokerami.
Wnęka ze stylizowaną grafiką Vahrama Muratyana. Grafiki przedstawiają znane zabytki Mediolanu. Na tej ukazany jest Castello Sforzesco - ceglany zamek włoskiego rodu panującego w XV wieku w Księstwie Mediolanu. Z tego rodu pochodziła królowa Bona. Za panowania Ludovico Sforza, zwanego Ludovico Il Moro (Maur), mediolański dwór był najświetniejszy w Europie. Dla Sforzy pracowali Bramante oraz Leonardo da Vinci. Ten drugi namalował portret kochanki Sforzy pt. "Dama z łasiczką".

Architekci Terrazza Aperol

Studio architektoniczne Vudafieri-Saverino Partners narodziło się ze spotkania Tiziano Vudafieri i Claudio Saverino i ich specyficznego spojrzenia na architekturę - studio projektuje miejsca, koncentrując się na relacjach. Obaj architekci pracowali u boku wielkich mistrzów, takich jak Aldo Rossi, Achille Castiglioni i Ettore Sottsass. Studio od 1999 roku ma siedzibę w Mediolanie, a od 2012 roku również w Szanghaju. 

Historia Aperolu

Drink narodził się w regionie Veneto we Włoszech w 1919 roku. Aperol to znany włoski aperitif par excellence, który zyskał międzynarodową renomę. Napój ma jasnoczerwony lub jak chcą niektórzy - pomarańczowy kolor.

Aperol został stworzony jako aperitif, czyli napój pobudzający apetyt. Zyskał popularność w całych Włoszech, zwłaszcza wśród młodzieży spotykającej się w kawiarniach. W latach 50. narodził się słynny przepis na Aperol Spritz, który przyniósł temu koktajlowi wielką popularność.

Jego podstawowymi składnikami są goryczka, gorzka pomarańcza i rabarbar. Aperol został stworzony przez braci Luigi i Silvio Barbieri i do dziś jest znany i ceniony na całym świecie. Drink ten stał się wręcz zjawiskiem kulturowym i społecznym.

Autor
Nowa restauracja Aperol w Mediolanie! Z jej tarasu można podziwiać słynną katedrę
Monika Utnik
Dziennikarka, wieloletnia redaktorka pism wnętrzarskich, absolwentka polonistyki i italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego, autorka książek dla dzieci. Zadebiutowała...