W 1930 roku w miasteczku Simpelveld w południowych został odkryty rzymski sarkofag z roku między 160 a 180 n.e. Nie byłoby w tym nic wielkiego (imperium rzymskie obejmowało przecież także i te ziemie), gdyby wewnątrz sarkofagu, na jego ściankach, nie znajdowała się ciekawa płaskorzeźba. Przedstawiała ona umeblowany minipokój w bogatym rzymskim domu. A wśród mebli - krzeseł, łoża, konsoli z nogami w kształcie lwów - znajdowała się szafka z półokrągłymi niszami, która do złudzenia przypominała współczesny regał - etażerkę.

Czym jest etażerka

Historia regału zaczęła się więc w starożytnym Rzymie. Ale regał to bardzo pojemna nazwa, która określa i biblioteczki na książki, i kuchenne kredensy na zastawę, i regały „wystawowe”. I właśnie takim rodzajem regału - meblem, który służy do „wystawiania” dekoracyjnych przedmiotów - jest etażerka

Współczesna etażerka nawiązuje do antyku. To doskonały przykład na to, że projektanci wciąż czerpią z przeszłości. Konstrukcja mebla wykonana jest z metalu, a półki - z grafitowego szkła, fot. COVET HOUSE

Dawniej etażerka to niski i otwarty mebel stojący, składający się z prostej ramy i kilku półek umieszczonych jedna nad drugą. 

XIX-wieczna etażerka. Tralki i zdobienia drewnianych półek sprawiają, że jest bardzo dekoracyjna, ale jednocześnie optycznie lekka, fot. ANTIQUE BEAUTY

Tym, co wyróżniało etażerkę, był brak pleców - zwykle pozostawała ona otwarta z obu stron. Dzisiaj etażery są o wiele większych rozmiarów, jednak to, co przez wieki było dla nich charakterystyczne, pozostało.

Regał Grace nawiązuje do stylu art déco. Ma mosiężne elementy oraz półki i podziały z drewna topoli. Z pewnością upiększy wnętrze wyrafinowanymi dekoracjami, fot. CASTRO LIGHTING

Jak wygląda etażerka: dawniej i dziś

W osiemnastowiecznej Francji etażerka była odpowiedzią na rosnące wśród arystokratów pragnienie eksponowania drobnych przedmiotów. Mogli oni pochwalić się porcelanowym wazonem czy kilkoma białymi krukami. Bogato zdobiona etażerka, a lekka w formie, doskonale oddawała styl rokoko

Niesymetrycznie ułożone półki stanowią o całym uroku tej etażery. Przez środek biegną trzy metalowe listwy. W przeszłości etażerki służyły nie tylko do wystawiania dekoracyjnych bibelotów, ale również do eksponowania białych kruków, fot. LASKASAS

Popularność etażerek wzrosła na początku XIX wieku. Stały się one szczególnie popularne w epoce wiktoriańskiej, skłonnej do nadmiaru ozdób i do kreatywnego łączenia wielu różnych stylów.

Współczesna niska etażerka Wyngate zainspirowana została stylem art déco. Faliste półki fornirowane hebanem dębowym są zakończone mosiężnymi opaskami, fot. ARTERIORS

Brytyjskie wnętrza tych czasów były projektowane z myślą o eksponowaniu bogactwa i unikatowych przedmiotów z całego świata, a w tej roli etażerka sprawdzała się idealnie. Każda jej półka przypominała teatralną scenę. Etażerki stały się cięższe - wykonane z marmuru lub z drewna, zajmowały centralne miejsce w pokojach, stając się stylowymi elementami dekoracyjnymi.

Projektant Luca Papini stworzył regał-etażerę Liber, wychodząc od jednej geometrycznej formy, i powielił ją w różnych konfiguracjach., fot. TONELLI DESIGN

Dzisiaj, kiedy we wnętrzach panują różne style, do wyboru są odmienne etażerki: antyczne i loftowe, wysokie i zupełnie niskie, etażerki ze szkła, czeczoty, drewna i metalu. Ale ich funkcja pozostaje niezmienna: etażerki mają zwracać uwagę na to, co na nich stoi.

Autor
Czym jest etażerka i jak wygląda? Mebel na bibeloty
Monika Utnik
Dziennikarka, wieloletnia redaktorka pism wnętrzarskich, absolwentka polonistyki i italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego, autorka książek dla dzieci. Zadebiutowała...