Jak wygląda wierzba japońska?

Krzew dorasta maksymalnie do około trzech metrów, a jej pokrój jest zależny od warunków uprawy. W warunkach górskich cechuje się płożącymi się pędami, podczas gdy wierzba japońska na pniu ma koroną przypominającą parasol i zwieszające się pędy. W polskich uprawach popularne są szczególnie jej dwie odmiany, a mianowicie hakuro-nishiki i pendula.

Ta pierwsza wyróżnia się przyrostami o biało-różowym kolorze, natomiast druga ma koroną w formie parasola i atrakcyjne, czerwone pędy. Liście wierzby japońskiej mają lancelowaty kształt i są ostro zakończone, a w okresie kwitnienia, czyli w kwietniu i maju, na pędach pojawiają się kwiaty.

Jakie wymagania ma wierzba japońska?

Chociaż krzew uchodzi za łatwy w pielęgnacji i niezbyt wymagający, warto znać kilka zasad jego uprawy, aby zachwycał pięknym wyglądem. Wierzba koniecznie musi być sadzona na stanowiskach nasłonecznionych, ponieważ bezpośredni kontakt z promieniami słonecznymi zapewnia jej atrakcyjny wygląd. W zacienionych miejscach jej liście mogą zacząć się przebarwiać, a cała roślina będzie bardziej podatna na wszelkie choroby.

Najbardziej przepada za żyznymi, wilgotnymi glebami, które są próchnicze, ale przy odpowiednim nawożeniu poradzi sobie również w innych. Najlepszym nawozem w tym wypadku jest kompost z resztek roślin lub profesjonalna mieszanka wieloskładnikowa.

Kiedy sadzić wierzbę japońską?

Okresem, w którym wierzba może być sadzona, jest czas między majem i listopadem, kiedy ziemia nie jest zamarznięta. Wiele osób decyduje się jednak na sadzenie rośliny w czasie wczesnej wiosny, ponieważ dzięki temu mogą zaoszczędzić na regularnym podlewaniu, które jest niezwykle istotne dla młodych roślin. Samo sadzenie powinno poprzedzić oczyszczenie terenu z wszelkich chwastów, aby nie pochłaniały wody przeznaczonej dla krzewu. Jeśli będzie w tym celu używany jakikolwiek herbicyd, warto dowiedzieć się, po jakim czasie od zastosowania go można sadzić nową roślinę.

Kolejnym krokiem jest wykopanie dołu, w którym zmieści się cała bryła korzeniowa. Całą doniczkę należy moczyć w wodzie aż nasiąknie, a następnie umieścić roślinę w dołku przysypanym warstwą świeżej ziemi. Po zasypaniu rośliny ziemią należy stworzyć wokół niej zagłębienie, w którym woda będzie mogła się zbierać. Przez pierwsza dwa lata wierzba musi być obficie podlewana, a ziemia wokół niej nigdy nie powinna być sucha.

Jak dbać o wierzbę japońską?

Pielęgnacja krzewu polega przede wszystkim na jej podlewaniu i przycinaniu.

Kiedy przycinać wierzbę japońską?

Zabieg ten powinien być często wykonywany w pierwszym roku po posadzeniu krzewu i po okresie kwitnienia. Skracanie pędów za pomocą ostrego sekatora nie tylko zapewnia koronie zwarty pokrój, ale też powoduje, że krzew wypuszcza młode pędy i nabiera gęstości. Jeśli zaś chodzi wyłącznie o przycinanie w celach estetycznych, to można to robić nawet raz w miesiącu, nadając jej atrakcyjny kształt. Po kilku latach cięcia mogą być delikatniejsze i dużo rzadsze.

Jeśli chodzi o przygotowanie wierzby japońskiej do zimy, to wszystko zależy od tego, czy rośnie w glebie, czy też w donicy. W pierwszym przypadku krzewy są odporne na niskie temperatury i nie wymagają szczególnej opieki. Na wszelki wypadek w najchłodniejsze dni warto osłonić je niewielką ilością gałązek świerkowych, ale nie zawsze jest to konieczne. Jeśli zaś wierzba uprawiana jest w donicy, to w okresie zimowym należy zapewnić jej substancje odżywcze, dobrze ją nawadniać, a przede wszystkim osłonić donicę, aby chronić korzenie przez ujemnymi temperaturami. 

Szkodniki i choroby zagrażające wierzbie japońskiej

Wierzba japońska może paść ofiarą wielu szkodników i chorób, ale w rzeczywistości zdarza się to stosunkowo rzadko. Jedną z nich może być na przykład rdza wierzby, czyli choroba grzybicza, która może objąć zarówno liście, jak i pędy. Objawia się to rdzawami plamkami, których należy pozbyć się jak najszybciej, a następnie spryskać całą roślinę środkiem przeciwgrzybiczym.

Kolejną chorobą wywołaną przez grzyby jest w tym wypadku popularne wśród wielu roślin ozdobnych zamieranie pędów. Na początku liście opadają tylko z najwyższych pędów, ale stopniowo choroba obejmuje cały krzew. W takich sytuacjach należy zarażone pędy usunąć i spalić, a krzew spryskać odpowiednim preparatem, aby choroba się nie rozwijała.

Jeśli zaś chodzi o szkodniki atakujące roślinę, to najpopularniejszym jest pienik wierzbowy. Ten niepozorny owad jest w stanie wysysać soki z krzewu, co doprowadza do powstawania charakterystycznych zgrubień. Łatwo rozpoznać jego obecność po larwach otoczonych jasną pianą, ale na szczęście problemu można się pozbyć za pomocą popularnych środków owadobójczych.