Minimalizm, otwarta przestrzeń, stonowane, a przy tym wysmakowane wzornictwo - tak można w skrócie zdefiniować założenia stylu bauhaus. Zanim jednak przejdziemy do konkretniejszych wyznaczników, warto wrócić do źródeł - czyli samej szkoły Bauhaus, od której nazwy bierze się cały nurt.

Bauhaus - krótka historia

Jak wydobyć z przestrzeni i przedmiotów piękno, prostotę oraz funkcjonalność? Czy da się połączyć sztukę z masową produkcją? Jak sprowadzić projektowanie do esencji - bez zbędnej stylizacji? Takie pytania legły u podstaw państwowej szkoły artystycznej w niemieckim Weimarze, którą w 1919 założył Walter Gropius. Był to ośrodek niezwykły, liberalny, otwarty intelektualnie oraz gromadzący znakomitych wykładowców.

„Bauhaus” znaczy dosłownie „budowanie domu” i właśnie do tego - w szerokim rozumieniu - można sprowadzić działalność szkoły. Uczniowie na pierwszym roku poznawali ogólne zasady projektowania oraz teorię koloru. Później zaś - jak w średniowiecznych gildiach - praktykowali u mistrzów, ucząc się rzemiosła, technologii, materiałów. Historia Bauhausu była dość krótka, a przy tym burzliwa. Szkole zarzucano nawet propagowanie komunizmu, a jej otwartość połączona z niekiedy niestandardowymi metodami edukacyjnymi nie wszystkim się podobała.

W 1925 roku Bauhaus przeniesiono do Dessau, na koniec szkoła działała jeszcze w Berlinie. Ostatecznie zamknięto ją w 1933 roku. Po Walterze Gropiusie kierowali nią Hannes Meyer, a na koniec Ludwig Mies van der Rohe. Po likwidacji szkoły specjaliści, jacy się w niej zgromadzili, ruszyli w świat, propagując nowoczesne idee wzornictwa przemysłowego. Wpłynęli także istotnie na ukształtowanie się tzw. stylu międzynarodowego w architekturze (proste bryły, żelbetowe konstrukcje, płaskie dachy czy duże przeszklenia i okna podkreślające linie horyzontalne). W parze z nim kształtowała się też modernistyczna filozofia przestronnych wnętrz z jasnymi ścianami, klarownymi podziałami czy eliminacją zbędnych dekoracji.

Styl bauhaus we wnętrzach - kluczowe założenia

Istotą stylu bauhaus jest minimalizm i funkcjonalność. Rezygnujemy z ozdobnych deseni, zbędnych ulepszeń, bibelotów. Paletę kolorystyczną również należy ograniczyć do minimum - wystarczy nawet sama biel z prezentowanymi na jej tle czarnymi akcentami. Do tego można dołożyć trzy kolory podstawowe, a więc czerwony, niebieski i żółty (zgodnie z koncepcją barw opracowaną przez Wasilija Kandinsky’ego). Ściany mogą być albo białe, albo pokryte surowym betonem. Kluczowy jest też efekt otwartych przestrzeni. Warto więc wybierać lekkie optycznie formy, stosować wielkoformatowe ażury, a także liczne przeszklenia (np. zastępujące ściany działowe).

Istotny jest oczywiście dobór samego wyposażenia. Należy się tu kierować zasadą: stawiamy tylko na potrzebne meble. Przykładowo w sypialni wystarczą więc łóżko i szafka, w gabinecie - biurko, krzesło, lampa. Meble zaprojektowane w stylu bauhaus zachwycają wręcz inżynierską precyzją. Są oszczędne w formie, niekiedy wręcz przypominają urządzenia przemysłowe. Ich znakiem rozpoznawczym są również zdecydowane, podstawowe kolory, które świetnie odnajdują się w minimalistycznych wnętrzach.

Styl bauhaus to również proste, geometryczne formy - koła, kwadraty, stożki. Warto postawić na powtarzalne, gładkie powierzchnie z naturalnych materiałów, takich jak szkło, kamień czy drewno. Idealnie sprawdzają się też modne dziś rurki - zwłaszcza wykonane z metalu. Zapewniają one optyczną lekkość oraz dobry przepływ światła, co jest szczególnie istotne we wnętrzach w stylu bauhaus.

Ikony stylu bauhaus

Na koniec warto poznać konkretne projekty, które mimo upływu lat nadal cieszą się ogromną popularnością i oczywiście znakomicie odnajdują się we wnętrzach w stylu bauhaus:

Fotel Barcelona - projekt Ludwiga Miesa van der Rohe. Zadebiutował w 1929 roku jako tron dla króla Alfonsa XII na międzynarodowej wystawie w Barcelonie. Po wojnie zaś stał się jednym z symboli… Ameryki! Prosta, elegancka forma z delikatnymi przeszyciami na dobre wpisała się w historię designu. Warto też zwrócić uwagę na ramę w kształcie litery X - jest to nawiązanie do mebli średniowiecznych.

Krzesło Wassily - projekt Marcela Breuera z 1925 roku. Składa się głównie z metalowych rurek, na które naciągnięta jest tkanina formująca siedzisko i oparcie. Inspiracją była charakterystyczna forma roweru!

Krzesła Cesca - kolejny projekt Marcela Breuera (1928 rok). To również wyraz fascynacji formą roweru. Minimalistyczna metalowa rama jest niezwykle lekka optycznie. Krzesła dostępne są m.in. z siedziskami i oparciami w formie plecionki wiedeńskiej.

Stoliki Laccio - projekt Breuera z 1925 roku. Także tu widać pracę nad stalową materią - metalowe rurki i proste blaty w kolorach podstawowych absolutnie wystarczają, by te meble i przyciągały wzrok, i były maksymalnie funkcjonalne.

Kolekcja MR - projekt Ludwiga Miesa van der Rohe z 1929 roku i wyraźna inspiracja dziełami Breuera. Siedziska foteli i leżanek wyróżniają się miękką linią, która stanowi reinterpretację XIX-wiecznych krzeseł bujanych. Konstrukcja to zaś polerowane, chromowane rury stalowe, odchylone oparcia oraz skórzana tapicerka.

Autor
Jak wyglądają wnętrza w stylu bauhaus? [galeria]
Daniel Działa
Z wykształcenia polonista i amerykanista, absolwent Kolegium MISH UW. Wieloletni dziennikarz, redaktor, copywriter. Specjalizuje się w tematyce z obszaru home &...