Współczesny świat designu i architektury jest pełen minimalistycznych form, prostych linii i funkcjonalności. Jednak niewielu wie, że za tym podejściem stoi jeden człowiek, który wprowadził hasło "Less is more" do języka architektury. Mowa o Miesie van der Rohe, jednym z najważniejszych architektów XX wieku.

Dzieciństwo i początki kariery

Ludwig Mies van der Rohe urodził się 27 marca 1886 roku w Akwizgranie, niewielkim mieście w zachodnich Niemczech. Jego ojciec, Michael Mies, był kamieniarzem i rzeźbiarzem, co od wczesnych lat wpłynęło na zainteresowania młodego Ludwiga. W otoczeniu pełnym rękodzieła i sztuki, Mies wczesno zetknął się z koncepcją tworzenia i kształtowania przestrzeni.

Ludwig Mies van der Rohe
fot. Erfurth, Hugo, 1934, źródło: MKG Sammlung Online

Mimo że nie uczęszczał do formalnej szkoły architektury, Ludwig zdobył cenne doświadczenie pracując w warsztacie ojca, gdzie uczył się podstaw obróbki kamienia i zrozumienia materiału. W wieku 19 lat przeniósł się do Berlina, gdzie rozpoczął pracę w biurze architektonicznym Bruno Paul'a, znanego niemieckiego architekta i projektanta wnętrz. To doświadczenie pozwoliło mu na rozwinięcie swojego indywidualnego stylu i zrozumienie nowoczesnych trendów w architekturze.

W Berlinie Mies miał okazję współpracować z wieloma wybitnymi architektami tamtych czasów, co pozwoliło mu na rozwinięcie swojego unikalnego podejścia do projektowania. Jego wczesne prace były silnie inspirowane neoklasycznym stylem, ale z czasem zaczął eksperymentować z bardziej nowoczesnymi formami i materiałami. W wieku zaledwie 20 lat otworzył własne biuro architektoniczne, co było świadectwem jego talentu i determinacji w dążeniu do doskonałości w dziedzinie architektury. 

Dom Pani Farnsworth, projekt: Mies van der Rohe fot. Victor Grigas, CC BY-SA 3.0

Mies van der Rohe - przełom w karierze

W latach 20. XX wieku projektant stał się jednym z czołowych przedstawicieli modernizmu w Niemczech. Modernizm, jako ruch artystyczny i kulturalny, narodził się na początku XX wieku jako odpowiedź na przemiany społeczne, technologiczne i kulturowe. Charakteryzował się dążeniem do zerwania z tradycją i poszukiwaniem nowych form wyrazu.

W architekturze modernizm odrzucał zdobnictwo i ornamentykę na rzecz prostoty, funkcjonalności i uczciwości materiałów. Mies van der Rohe w pełni przyjął te idee, tworząc budynki, które były proste w formie, ale innowacyjne w podejściu. Zrezygnował z niepotrzebnych ozdób, skupiając się na esencji budynku i jego funkcji. Jego projekty były świadectwem wiary w to, że architektura powinna służyć ludziom, a nie odwrotnie.

Willa Tugendhatów w Brnie
Luksusowy dom mieszkalny zaprojektowany w latach 30-tych XX wieku przez samego Miesa van der Rohe dla przemysłowca Fritza Tugendhata i jego żony Grety. Dziś willa jest dostępna dla odwiedzających ją licznie turystów.

Dla Miesa modernizm nie był tylko stylem, ale filozofią, która kierowała każdym jego projektem. W tym okresie Mies zaprojektował wiele swoich najbardziej znanych budynków, które stały się ikonami modernistycznej architektury. Jego podejście do designu, które łączyło estetykę z funkcjonalnością, stało się inspiracją dla wielu późniejszych architektów i miało głęboki wpływ na rozwój architektury w XX wieku.

Praca w Bauhausie

W 1930 roku architekt został mianowany dyrektorem słynnej szkoły Bauhaus. Pod jego kierownictwem szkoła skupiła się na połączeniu sztuki i rzemiosła, promując jednocześnie nowoczesne podejście do designu. Wprowadził program nauczania, który podkreślał znaczenie funkcjonalności i prostoty w projektowaniu. Jego czas w Bauhausie był krótki, ale intensywny, a jego wpływ na kierunek, w którym podążała szkoła, był nieoceniony.

 

Najważniejsze projekty - symbole modernizmu

Mies van der Rohe był odpowiedzialny za wiele ikonicznych budynków, które stały się symbolami modernistycznej architektury. W Niemczech jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest Pawilon Niemiecki na Wystawę Światową w Barcelonie w 1929 roku. Ten minimalistyczny, ale wyrafinowany budynek stał się symbolem nowoczesnej architektury i jest często uważany za jeden z najważniejszych projektów Miesa. Pawilon był miejscem prezentacji Niemiec w okresie międzywojennym i służył jako platforma dla kraju, by pokazać się jako nowoczesna, postępująca nacja.

Pawilon Niemiecki, Barcelona, fot. Ashley Pomeroy

Po przeniesieniu się do USA, Mies kontynuował tworzenie ważnych dzieł. Seagram Building w Nowym Jorku, ukończony w 1958 roku, jest doskonałym przykładem jego podejścia do wieżowców. Jego prosta fasada z brązowego szkła i stali stała się wzorcem dla wielu późniejszych budynków w stylu międzynarodowym. Kolejnym ważnym projektem był kampus Illinois Institute of Technology w Chicago.

Illinois Institute of Technology w Chicago, fot. Arturo Duarte Jr.
Seagram Building w Nowym Jorku, fot. Noroton/ Wikipedia

Mies zaprojektował wiele budynków dla tej instytucji, tworząc spójny i harmonijny kompleks, który łączył edukację z nowoczesnym designem. Jednak to, co wyróżniało jego projekty, to nie tylko ich estetyka, ale także innowacyjne podejście do materiałów i konstrukcji. Był pionierem w używaniu stali i szkła w dużych projektach, co pozwoliło mu tworzyć przestrzenie, które były jednocześnie otwarte i funkcjonalne. Jego prace były świadectwem przekonania, że architektura powinna być prosta, ale potężna, i że prawdziwa piękność pochodzi z jasności i uczciwości formy.

Ludwig Mies van der Rohe i jego projekty mebli

Oprócz swojego znaczącego wkładu w dziedzinę architektury, Mies van der Rohe był również innowatorem w projektowaniu mebli. Jego podejście do mebli odzwierciedlało te same zasady, które stosował w architekturze: prostotę, funkcjonalność i elegancję.

Fotele Barcelona, fot. Knoll

Jednym z jego najbardziej znanych projektów meblowych jest fotel Barcelona, zaprojektowany specjalnie dla Pawilonu Niemieckiego na Wystawę Światową w Barcelonie w 1929 roku. Mebel ten, wykonany z polerowanej stali nierdzewnej i skóry, stał się ikoną designu i jest do dziś uważany za jeden z najważniejszych projektów meblowych XX wieku.

Fotele Barcelona, fot. Knoll

Mies projektował również sofy, leżanki i stoły, które charakteryzowały się minimalistycznym designem i wysoką jakością wykonania. Jego meble były nie tylko piękne, ale także funkcjonalne, co czyniło je idealnym uzupełnieniem dla jego architektonicznych dzieł.

Nagrody Miesa van der Rohe

Choć projektant zmarł w 1969 roku, jego dziedzictwo żyje dalej dzięki Nagrodzie Architektonicznej Unii Europejskiej - Nagrodzie Miesa van der Rohe. Jest to jedna z najbardziej prestiżowych nagród w dziedzinie architektury w Europie, przyznawana co dwa lata. Nagroda ta honoruje wybitne projekty architektoniczne, które odzwierciedlają ducha innowacji i doskonałości, za którymi stał Mies.

Mies van der Rohe był nie tylko wybitnym architektem, ale także myślicielem, który zmienił sposób, w jaki postrzegamy design i architekturę. Jego hasło "Less is more" stało się manifestem dla wielu pokoleń architektów i jest równie ważne dzisiaj, jak było w czasach, gdy zostało wymyślone. Mies nauczył nas, że prawdziwe piękno tkwi w prostocie, a najważniejsze w designie jest to, co jest niezbędne.

Zdjęcie otwierające artykuł: Harry Callahan, Ludwig Mies van der Rohe, ok. 1952, odbitka żelatynowo-srebrowa, 12,7 cm x 10,2 cm. Zdjęcie: PHILLIPS