Kamera domowa może funkcjonować niezależnie lub stanowić część większego systemu monitoringu bądź jeszcze szerzej - tzw. inteligentnego domu (inaczej smart home). W kategorii takich sprzętów doszło do wielu zmian w ostatnich dziesięcioleciach. Dziś stawiamy na kamery IP, inaczej sieciowe, czyli takie, które - mówiąc fachowo - nie potrzebują rejestratora cyfrowego do archiwizacji obrazów.
Rodzaje kamer do domu
Kamery sieciowe do monitoringu domowego możemy podzielić pod względem różnych kryteriów. Pierwszym jest zastosowanie kamery i mamy tu:
- Kamery wewnętrzne - jak sama nazwa wskazuje, do stosowania w pomieszczeniach.
- Kamery zewnętrzne - do zamontowania wokół domu. Od modeli wewnętrznych różnią się przede wszystkich większą szczelnością i odpornością obudowy. Wynika to z tego, że są narażone na zmienne warunki pogodowe, wahania temperatur, mocniejsze oddziaływanie wilgoci (w tym silnego deszczu), aż wreszcie na uszkodzenia mechaniczne (są wandaloodporne). O odporności na pyły i wodę mówi wskaźnik szczelności IP. Należy wybierać kamery zewnętrzne co najmniej o IP 67.
Oprócz tego można podzielić kamery pod względem obudowy:
- Kamera kopułkowa - zgodnie z nazwą ma kształt kopuły, a płaską częścią montowana jest najczęściej do sufitu. Jest to urządzenie najbardziej dyskretne.
- Kamera tubowa - tu z kolei znakiem rozpoznawczym jest kształt tuby. Taka kamera jest bardziej zauważalna, co ma tę zaletę, że może odstraszać potencjalnych włamywaczy.
- Kamera obrotowa - w razie potrzeby można nią poruszać w górę i w dół, a także na boki.
- Kamera typu desktop - umieszcza się ją na blacie (np. biurka, szafki, na półce).
- Kamera miniaturowa - niewielka i dyskretna kamera, czasem wręcz nazywana urządzeniem typu szpiegowskiego. Można ją tak ukryć, by w ogóle nie była zauważalna.
Ponadto możemy się natknąć na takie określenia, jak:
- Kamera megapikselowa - rejestruje obraz w wysokiej rozdzielczości.
- Kamera Wi-Fi (bezprzewodowa) - nie wymaga internetu przewodowego.
- Kamera termowizyjna - zapisuje też obraz w ciemności. Niekiedy wyróżnia się też jako oddzielny typ urządzenia elektroniczną nianię, czyli specyficzną kamerę typu desktop, którą wykorzystuje się w pokoju dziecięcym do stałej obserwacji małego dziecka. Ponadto wyposażona jest w funkcję dwukierunkowej komunikacji głosowej.
Na jakie funkcje kamery zwrócić uwagę?
Producenci potrafią bardzo szczegółowo opisywać parametry techniczne kamer sieciowych. W praktyce nie wszystkie jednak są tak samo istotne. Warto zwrócić uwagę przede wszystkim na:
Kąt widzenia kamery (szeroki obiektyw): im wyższy kąt, tym szersze pole widzenia kamery.
Rozdzielczość obrazu: najlepiej, by wynosiła co najmniej HD (1280 x 720 px), a jeszcze lepiej - Full HD (1920 x 1080 px). Ma to duże znaczenie, bo np. pozwala lepiej uchwycić rysy twarzy nagrywanej osoby. Oczywiście dostępne są kamery o jeszcze wyższych rozdzielczościach (i przez to znacznie droższe), niemniej w warunkach domowych Full HD całkowicie wystarcza.
Nagrywanie obrazu w ciemności: producenci kamer nazywają to często trybem nocnym. Urządzenie z taką funkcją wyposażone jest w promiennik podczerwieni o określonym zasięgu. Detektor ruchu/dźwięku: bardzo przydatna funkcjonalność, zwłaszcza jeśli kamera przesyła powiadomienia o takich zdarzeniach. W tej materii technologia idzie zresztą do przodu - np. nowoczesne urządzenia nie wszczynają „alarmu”, kiedy wyłapią poruszające się zwierzę.
Lokalne przechowywanie danych - czyli na karcie pamięci w kamerze. Przydaje się to np. wtedy, gdy dojdzie do przerwy w dostawie internetu. Ponadto trzeba pamiętać, że sieć Wi-Fi jest dość energochłonna. Karta pamięci pozwala więc nieco zaoszczędzić na rachunkach za prąd.
Aplikacja mobilna - warto wybrać taki model kamery, który pozwala zyskać dostęp do obrazu z poziomu smartfona czy tabletu.
Oprócz tego kamery mają wiele funkcji związanych z jakością obrazu. Niekiedy są one drugorzędne, ale jeśli środki na to pozwalają, warto się też zainteresować np. cyfrową redukcją szumów (a więc oczyszczaniem obrazu z zakłóceń i usterek), elektroniczną stabilizacją obrazu, szerokim zakresem dynamiki (korekta obrazów o dużych kontrastach jasnego światła i ciemnych powierzchni), automatycznym balansem bieli (korekta kolorystyczna) czy wyższą liczbą klatek na sekundę (jak w obrazie kinowym czy komputerowym, czyli ok. 24-30 klatek na sekundę).
