Ma wiele typów podstaw, kolorów i sposobów wykończenia. Jednak DNA krzesła Eames Plastic jest jedno - to plastikowe siedzisko.
 |
|
Eamesowie marzyli, by krzesło ich autorstwa było demokratyczne. W ich zamyśle wcale nie miało stać się ikoną designu. |
Jedno z najsłynniejszych krzeseł w historii nie powstałoby, gdyby nie pewien konkurs. Zorganizowało go nowojorskie muzeum sztuki nowoczesnej MoMA pod hasłem "Low Cost Furniture Design" pod koniec lat 40. XX wieku. USA właśnie podnosiły się po II wojnie światowej, potrzebne więc były tanie, łatwo dostępne i praktyczne meble. Takie założenia były zgodne z filozofią projektowania głoszoną przez małżeństwo Ray i Charlesa Eamesów. Pracująca wspólnie para designerów chciała pięknie meblować domy niezależnie od statusu finansowego odbiorców. Poszukując odpowiedniego rozwiązania, eksperymentowali ze sklejką. Jednak materiał nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Dlatego postanowili wykorzystać włókno szklane. Okazało się, że dzięki temu, nowemu wówczas materiałowi można uzyskiwać niespotykane dotychczas formy. To jednak nie przekonało jury obradującego pod przewodnictwem słynnego Ludwiga Miesa van der Rohe. Wybitny przedstawiciel modernizmu i autor awangardowych mebli nie poznał się na talencie małżeństwa Eamesów. Zajęli oni drugie miejsce.
 |
|
Model Eames Plastic może mieć drewniane lub stalowe nogi, a nawet płozy bujaka. Natomiast plastikowe siedzisko występuje również w wersji tapicerowanej lub z małą poduszeczką. |
Krzesło Eamesów ikoną designu
Tymczasem przyszłość dopisała do historii konkursu własny rozdział. O zwycięzcy nikt dzisiaj nie pamięta, krzesło zaś Eamesów szybko stało się ikoną designu, by w końcu zyskać na prawdziwej popularności. Zwłaszcza, że teraz to nie jeden model, a cała rodzina krzeseł. Są wśród nich krzesła jadalniane (DAW), modele bez oparć - DSW i DSX, bujak (RAR) czy efektowne krzesło jadalniane DSR, nazywane również Eiffel Chair, gdyż jego metalowa podstawa przypomina nieco konstrukcję słynnej wieży.
