Co łączy styl, naturę i ogrodnicze trendy? Angielski ogród, który znów święci triumfy - tym razem w wersji przyjaznej planecie. Ogród w angielskim stylu to idealna kraina pełna bylin, róż, pozornie opuszczonych zakątków i oczek wodnych połyskujących na tle zielonej murawy. Podpowiadamy, jak go zaprojektować.
W ogrodnictwie, jak w każdej dziedzinie sztuki, trendy przychodzą i odchodzą. Zmieniają się mody na układ rabat, ulubione przez projektantów rośliny czy dodatki architektoniczne. Ale gdzie szukać inspiracji i kto wyznacza kierunek, za którym podążają ogrodnicy z całej Europy? Nie ma co do tego wątpliwości - źródłem ogrodniczych trendów są brytyjskie wyspy. Każdego roku w maju oczy świata zieleni zwracają się ku Londynowi, gdzie odbywa się Chelsea Flower Show. To tam rodzą się pomysły na ogrodowe aranżacje, które potem rozkwitają w ogrodach całej Europy - także w Polsce. Od kilku lat najbardziej pożądane jest to, co... najbliższe naturze.
Czym charakteryzują się angielskie ogrody?
Angielskie ogrody to wbrew pozorom nie nowość. Już w XVIII wieku stanowiły one kontrapunkt dla barokowych, geometrycznych założeń rodem z Francji. Zamiast idealnie przyciętych parterów z bukszpanu, kształtnych labiryntów i fontann z rzeźbami, Brytyjczycy zaczęli tworzyć kompozycje wyglądające jak dzieło natury. W ogrodach angielskich grupy roślin sadzono nieregularnie, zakładano łąki zamiast trawników, a ścieżki biegły łukowato, otwierając spacerującym co chwilę nowe, malownicze widoki.
Z czasem styl ten uległ zmianie - ciekawość świata i chęć posiadania egzotycznych roślin sprawiły, że w angielskich ogrodach pojawiły się żywopłoty, strzyżone formy roślin, a w miastach - karłowe odmiany oraz ozdobne drzewa i krzewy prowadzone wzdłuż ścian.
Dziś znów obserwujemy zwrot ku naturze - ale tym razem napędzany nie tylko modą, lecz również troską o planetę. Zmiany klimatyczne, susze, zanik owadów zapylających i dzikich zwierząt stały się impulsem do projektowania ogrodów, które je wspierają. Współczesny angielski ogród nie tylko pięknie wygląda, ale i żyje - w rytmie przyrody.
Jak urządzić ogród angielski?
Angielskie ogrody kojarzą się z rozległymi przestrzeniami pełnymi doskonale utrzymanych trawników, malowniczych jezior, imitacji ruin. Równie często są to niewielkie ogródki zapewniające gospodarzom spokój i intymność podczas odpoczynku. Z reguły podzielone są żywopłotami lub trejażami (szeregiem drewnianych podpór) na odrębne kameralne części. Ogródki bliżej domu zwykle mają układ geometryczny, a położone nieco dalej - bardziej nieformalny.
W angielskim ogrodzie nie brakuje też schronień - budek, domków i stert gałęzi dla owadów i małych ssaków. To one pomagają im przetrwać zimę i rozmnażać się w bezpiecznym środowisku.
W czasach, gdy rośnie zainteresowanie zdrowym stylem życia, w modnych angielskich ogrodach znów pojawiają się warzywniki i ogrody ziołowe - często wspomagane szklarnią. Uprawa własnych pomidorów, rukoli czy bazylii nie dziwi już nikogo, nawet w środku miasta.
Jakie meble pasują do ogrodu w stylu angielskim?
Nieodłącznym elementem angielskiego ogrodu są stylowe meble, rośliny w donicach, kamienne, drewniane lub żeliwne detale, rzeźby, ujęcia wody. Mała architektura ogrodowa jest skromna - ogranicza się do murków, obrzeży rabat czy schodków tonących w zieleni, przeważnie wzniesionych z czerwonej cegły.
Jakie roślin posadzić w angielskim ogrodzie?
Styl angielski ogrodu to propozycja przede wszystkim dla miłośników różanych pnączy rozpiętych na pergolach, przęsłach altan, kolumnach ganków. Klimbingi, ramblery i róże rabatowe słynnego hodowcy Davida Austine’a sadzi się na wielogatunkowych rabatach, pośród bylin i kwiatów jednorocznych ulokowanych tak, by naturalnie się wysiewały, przerastały ścieżki oraz fugi murów, pojawiały się w nieoczekiwanych miejscach. Dumą angielskiego ogrodnika jest też trawnik. Zamiast nisko strzyżonych trawników w angielskim ogrodzie dominują teraz łąki kwietne, koszone tylko kilka razy w sezonie.
Projektanci ogrodów coraz częściej sięgają też po rodzime gatunki roślin, które doskonale współgrają z lokalnym krajobrazem. W ogrodach angielskich pojawiają się więc rośliny miododajne - magnesy dla pszczół, motyli i trzmieli. To właśnie ich brzęk i ruch tchną życie w rabaty i donice.
Znakiem firmowym wyspiarskiego stylu są również piękne rabaty. Wyglądają naturalnie - jakby rośliny same się wysiewały. Ale nie dajmy się zwieść pozorom: w tej naturalności angielskich ogrodów nie ma nic przypadkowego. Gatunki bylin i kwiatów jednorocznych dobiera się starannie, tak by w tym samym czasie kwitło kilka okazów, tworząc piękne zestawienia barwne. Kompozycje roślinne w angielskim ogrodzie mają układ amfiteatralny (najwyższe byliny sadzone są z tyłu rabaty, najniższe - z przodu) lub bardziej naturalistyczny.
Ogrodowym tłem z reguły jest żywopłot z laurowiśni, grabu, buka, cisa lub wysoki ceglany mur. Anglicy są przywiązani do nasadzeń monochromatycznych, w różnych odcieniach jednego koloru. W aranżacjach ogrodów angielskich króluje pastelowa paleta barw pełna romantycznego różu, bieli, błękitu i fioletu, z małą domieszką żółci. Ale ostatnio pojawiają się również ogrody angielskie zaaranżowane w gorących odcieniach (czerwony, pomarańczowy, żółty). Tworząc ogród w angielskim stylu, trzeba też pamiętać o ważnych dla niego detalach: witrażach, rzeźbach, obeliskach.
